Juridische contractterminologie

Een contract is een wettelijke overeenkomst tussen partijen waarin de voorwaarden zijn vastgelegd die elke partij instemt in ruil voor geld of andere compensatie. In zakelijke omgevingen zijn contracten voor de verkoop van goederen de meest voorkomende soorten. Het begrijpen van de terminologie in contracten kan ondernemers helpen om te onderhandelen over wederzijds voordelige voorwaarden.

Classificering van het contract

Contracten komen in de vorm van een akte of een eenvoudig contract. Akten zijn een oude vorm van contract waarbij de overeenkomst schriftelijk moet worden vastgelegd, ondertekend door beide partijen, bijgewoond door een derde partij en officieel wordt afgeleverd. Voorbeelden van akten zijn onder meer hypotheekpapieren en huwelijksakten. Maar de meeste contracten zijn eenvoudige contracten, wat betekent dat ze geschreven, mondeling of zelfs impliciet kunnen zijn. Simpele contracten kunnen bilateraal of eenzijdig zijn. De meeste eenvoudige contracten zijn bilateraal, wat betekent dat beide partijen zijn overeengekomen om iets uit te wisselen - bijvoorbeeld wanneer een klant een zakelijk geld geeft in ruil voor een product. Eenzijdige contracten houden in dat slechts één partij veel belooft iets te zullen doen. Als u bijvoorbeeld uw kat bent kwijtgeraakt en een advertentie hebt geplaatst die een beloning biedt voor de veilige terugkeer van de kat, is dit een eenzijdig contract.

Een uitnodiging om te behandelen

In zakelijke omgevingen is het gebruikelijk om te spreken van een "uitnodiging tot behandeling" als de voorloper van contracten. Een uitnodiging om te behandelen betekent dat het bedrijf klaar is om aanbiedingen of betalingen van klanten of klanten te accepteren. Voorbeelden van een uitnodiging om te behandelen zijn het weergeven van producten in een etalage of in de schappen van uw winkel, het adverteren van goederen of diensten in een krant of catalogus en het houden van een openbare veiling. Het is een uitnodiging om te behandelen omdat u mensen uitnodigt om uw aanbod te accepteren of te weigeren.

Acceptatie van aanbiedingen

Wanneer een klant besluit een aanbieding te accepteren, moet zij dit op de een of andere manier aan het bedrijf communiceren. Het plaatsen van een online bestelling zou bijvoorbeeld een acceptatie van een aanbieding betekenen. De correspondentie tussen de partijen dient als juridisch bewijs dat het aanbod is aanvaard. Online winkels sturen normaal bijvoorbeeld een e-mailbevestiging om de aankoop te bevestigen. De wet bepaalt dat acceptatie onvoorwaardelijk moet zijn: een klant kan niet zeggen dat zij de aanbieding alleen accepteert als x, y en z eerst gebeuren. Als de acceptatie van de klant voorwaardelijk is, is er sprake van onderhandeling en wordt het aanbod pas als geaccepteerd beschouwd als de voorwaarden volledig zijn gladgestreken.

Intentie om legaal gebonden te zijn

Om een ​​contract juridisch bindend te maken, moet het voldoen aan bepaalde criteria die door de wet zijn vastgelegd. Als algemene regel worden binnenlandse en sociale overeenkomsten verondersteld niet juridisch bindend te zijn, tenzij de partijen sterke bewijzen hebben om iets anders aan te geven. Dus het aanbieden van uw kleinzoongeld om het gazon te maaien, wordt niet als een juridisch bindend contract beschouwd. Aan de andere kant worden commerciële overeenkomsten sterk verondersteld juridisch bindend te zijn, zelfs als ze mondeling worden gedaan. Hoewel het een goed idee is om dit te doen, hoeft u geen klant een kwitantie te geven, bijvoorbeeld om een ​​contract met haar te hebben gesloten voor de verkoop van goederen.

Capaciteit

Een term die belangrijk is voor zakelijke contracten is 'capaciteit'. De wet bepaalt dat een contract over het algemeen niet juridisch bindend is als beide partijen niet voldoen aan de vereiste capaciteit. De capaciteit brengt met zich mee dat de partijen meerderjarig zijn en gezond verstand hebben en niet in het contract worden gedwongen; het vereist ook dat het onderwerp van het contract legaal is. Je kunt dus geen contract hebben om dingen zoals gestolen goederen of illegale drugs te verkopen.

formaliteiten

In het algemeen vereist de wet niet dat een van de bovenstaande bepalingen en voorwaarden daadwerkelijk schriftelijk wordt vastgelegd om een ​​geldig contract te vormen. Niettemin is het een goed idee om bij zakelijke transacties deugdelijke gegevens bij te houden, waaronder uitgifte van bonnen, de voorwaarden van een contract te schetsen en alle vormen van communicatie bij te houden. Dit is vooral belangrijk als een van de partijen zijn afspraken niet nakomt. Als de contractbreuk voor de rechtbank komt, zal de wet verwachten dat de benadeelde partij het bewijs van zijn claim overlegt.

Aanbevolen