Hoe verschilt voorraad anders van andere activa van het bedrijf?

Hoewel het in veel kleine bedrijven in het activagedeelte van de balans wordt aangetroffen, heeft de inventaris enkele unieke eigenschappen waardoor deze van andere activa verschilt. Boekhoudregels voor voorraad verschillen van andere activa en beleggers behandelen dit saldo anders. Als u begrijpt hoe de voorraad verschilt van andere items, kunt u ervoor zorgen dat u op de juiste manier rekening houdt met de voorraad.

Conversie naar Cash

Voorraad wordt meestal als een vlottende activa beschouwd, omdat u normaal gesproken via voorraad in een jaar of minder verkoopt. De voorraad zit echter midden in het liquiditeitsspectrum. Liquiditeit is het vermogen van een actief om in contanten te worden omgezet en de voorraad is minder liquide dan kortetermijninvesteringen en debiteuren. Voorraad is echter meer liquide dan langetermijnactiva, zoals vastgoed, machines en langetermijninvesteringen. Omdat voorraad een actueel actief is, maar niet altijd gemakkelijk te verkopen is, kunnen beleggers moeite hebben om te bepalen hoe ze inventaris moeten overwegen bij het analyseren van financiële overzichten. Bij het beoordelen van het vermogen van een bedrijf om te voldoen aan de eisen van schuldeisers, zullen sommige beleggers voorraad tellen als een bron van betaling, maar anderen niet.

taxatie

Waardering van voorraden is uniek in vergelijking met de andere activa op de balans. Voor het grootste deel worden activa tegen historische kostprijs aangehouden. De kosten die op de balans van het bedrijf zijn vastgelegd voor grond, zijn bijvoorbeeld de prijs van het land, ongeacht de waarde. Voorraden worden echter gewaardeerd tegen de laagste van de kostprijs of marktprijs. Dit betekent dat het bedrijfsbeheer de inventaris aanvankelijk op zijn kosten zal registreren, maar ook moet beoordelen of de voorraad verkoopbaar blijft tegen een hogere prijs dan het oorspronkelijk betaalde bedrag. Zo niet, dan moet het bedrijf een aanpassing registreren. Deze aanpassing staat bekend als een lagere kostprijs of marktaanpassing en verlaagt de winst van het bedrijf wanneer het wordt geboekt.

Intentie om te wachten

Voorraad is een van de weinige fysieke activa die een bedrijf over het algemeen niet voornemens is te houden voor een bepaalde periode. De meeste fysieke activa, zoals machines, benodigdheden en apparatuur, zijn ontworpen om door het bedrijf te worden gebruikt. Hoewel bedrijven op een gegeven moment kunnen besluiten deze activa te verkopen, is dit niet de bedoeling bij aanschaf. Bedrijven kopen echter alleen voorraad in met de bedoeling ze door te verkopen aan klanten. In feite moet de intentie om door te verkopen bestaan ​​om een ​​goed te classificeren als voorraad. Een autodealer zou bijvoorbeeld auto's in de voorraadrekening van het bedrijf houden. Wanneer die auto echter aan een ander bedrijf wordt verkocht, wordt dezelfde auto als apparatuur voor de klant geregistreerd.

Intern gegenereerd

Voorraad is het enige actief dat intern kan worden gegenereerd en dat door een bedrijf mag worden geregistreerd. Productiebedrijven maken afgewerkte goedereninventaris door materialen, arbeidskosten en andere overheadkosten te combineren tot producten voor wederverkoop. Aangezien het goed wordt vervaardigd, maakt het bedrijf kosten en registreert het het actief. Dit is echter niet het geval met andere activa. Als uw bedrijf bijvoorbeeld adviesdiensten levert, terwijl het bedrijf groeit, begint u een klantenlijst te verzamelen die waarde heeft voor het bedrijf. Hoewel deze lijst een toekomstig voordeel voor het bedrijf heeft, staan ​​algemeen aanvaarde boekhoudprincipes u echter niet toe om dit actief in de boeken van het bedrijf te registreren.